Hoe was haar naam, mijn vrienden[1] ? Vergeten, verloren …… verdwenen mijn liefste ….. in de zee van de hemel ? Hoe was haar naam, mijn vrienden ? Haar denken toch zo dichtbij Zal ik de hel kussen, de duivel beminnen om jouw Zijn. Je Zijn herwinnen Zal ik het vuur doven, het licht laten exploderen, de zee laten leeglopen. Waarom vroeg je ook naar haar naam ? Zal ik……? riep ze me toe vooraleer ze ….. De bergen huilden,…
Zij riep om Revolutie (1), …………… Het volk wist niet beter, ………. Zij huilde om de Vernietiging,………….. Het volk wilde niets beter,………………. In naam van wie riep ze, In naam van wie zong ze, In naam van wat riep ze In naam van wat zong ze, De eindeloze nachtelijke dans, De uitputtende dans, De lichamen helemaal opgezogen in het orgie van het moment. De morgen ontluikte en gaf haar licht prijs De vermoeide pijnlijke rode ogen…
T of R (1) De woorden verworden de lichamen verstijven de geluiden verstillen Het licht treedt sierlijk haar ruimte in de tijd verbleekt tot niets ooit was ze afstand tussen twee punten nu naast elkaar en nooit meer na elkaar. De lach verstilt zonder te stillen de traan verdroogt zonder te drogen Alles staat eindelijk naast elkaar zonder gelijk te zijn Na elkaar eindelijk opgeheven zonder het verschil op te heffen. De opheffing van…
Grondvraag = wie is arbeid[1] Wat is de grondvoorwaarde versus mogelijkheidsvoorwaarde van arbeid. De fenomenologische vraagstelling wie is Arbeid (A) . M z ≠ ∑A M z = Mens-zijn Interpretatie cause materialis, WAT, de materie van arbeid causa formalis, de vorm van arbeid causa finalis, het doel van arbeid causa efficiens, WIE, de maker van arbeid A ≠ werken A = energie Arbeid Door arbeid te reduceren tot nuttigheid of bruikbaarheid beschouwen we het als een ding, een voorwerp dat…
Het toepassen van de wiskundige getal ,als symbool van causale noodzakelijkheid en als teken van volmaakte begrenzing, binnen het domein van de economie is een grondige misleiding gezien de kenmerken van het getal niet convergeren met het chronologische getal van de homo economicus. Het getal in de wiskundige logica verschilt significant van de economische logica. Een wiskundige getal is : 1° indifferent tov van de andere getallen Het getal heeft geen kenmerken die een invloed heeft op het ander getal,…
Het denken door denken[1] De vooruitgang van onze kennis en beschaving sputtert en hangt als een lam ledemaat aan het maatschappelijk gestel. Gepamperd in onze zekerheidsdrang en dito welvaartsmaatschappij hebben we onze “denk”-knop van ” Anything goes” (alles moet kunnen ) afgerukt en deze geplaatst op ons plat materialisme waar de verzadigingsgraad onverzadigbaar is. We hebben het anarchistische doordenken van het denken opgegeven en verloren aan een monistisch rationeel economisch politiek denken , als gangmaker voor de uniforme economische vooruitgang….
Is de zijnsvraag een fundamentele vraag en is de zijnsvergetelheid problematisch ? Het antwoord op deze vraag moet gezocht worden in de fasering van het mens-worden en het mens-zijn. Als mens wordt je geworpen in deze wereld die je vooruitloopt en waarbij je existeren of worden als eerste geboorte wordt genoemd. Een geworpen zijnde dat initieel onherkenbaar is voor zichzelf. Gegeven dit banaal existeren is de zijnsvraag fundamenteel om te kunnen Mensen zijnde een ontbergen uit dit eigen geworpen zijnde….
De ingehouden knarsende zwijgende pijn van de brandende boeken in de wenende bibliotheken. Het vuur door de Schriften, de verscheurde Schriften, die de zwijgzame bibliotheken bergen en omarmen in het anonieme van haar Zijn. De ruggen van de Schriften in de brullende hitte, even strak en fier, even uitdagend als elegant om haar Zijn. Ze nodigen uit om hen alsnog te openen, te sieren , te laten verdiepen en te genieten. Een zee van letterlijke vreugde, onblusbare oase van wijsheid…
Het Schrift zo naakt en ledig met haar suggestieve symbolen. Vlinderdun papier, schijn van wording Oh taligheid, zo krachtig in haar stilte. Zal ik het Zijn voor jou ontkleden op dit blad Een Zijnsnaaktheid die ontbergt Geen terugkeer enkel maar onthullend. De erbarmelijke tocht door de woestijn van het worden beëindigend. De pijn van hitte, dorst en afmattende tocht neergelegd in de zee van zwijgzame korrels zand Pijnlijke ogen van het ziend denken, starend in de woestijn van het Niets. De menselijke misrekening…
Zoals in vorige artikels benadruk ik dat de mens niet geboren is om te arbeiden. Arbeid is geen burgerplicht en moet uit de politieke dwangperceptie gehaald worden, zeker als arbeid quasi gelijk is geschakeld met het obligaat generen van belastingsinkomsten, het manna[1] van het politiek establishment.. Maar deze keer geeft de uitverkoren belastingbetaler het voedsel aan de Staatsdictatuur met een verwoestende uitgaven-labyrint . Arbeid als tuchtmeester voor deugd van gehoorzaamheid aanwenden is dwaas. We hebben historisch al Ora et labore…